تعیین ظرفیت لنگر خمشی اتصال های t شکل ساخته شده با بیسکویت چوبی

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر گونه چوبی اعضای اتصال (راش و نراد)، تعداد اتصال دهنده (1 و 2 عدد)، اندازه بیسکویت (10 و 20) و نوع چسب پلی اورتان (pu)، پلی وینیل استات (vacp) و اوره فرم­آلدهید (uf) بر ظرفیت لنگر خمشی اتصال­های ساخته شده با بیسکویت بوده است. نتایج نشان دادند که گونه اعضای اتصال، تعداد اتصال دهنده، اندازه بیسکویت و نوع چسب تأثیر معنی داری بر ظرفیت لنگر خمشی اتصال­های ساخته شده با بیسکویت داشته­اند. ظرفیت لنگر خمشی اتصال­های ساخته شده با گونه راش نسبت به اتصال­های ساخته شده با گونه نراد بیشتر بوده است. با افزایش تعداد و اندازه بیسکویت ظرفیت لنگر خمشی اتصال افزایش یافته است. اتصال­های ساخته شده با چسب پلی اورتان نسبت به اتصال­های ساخته شده با چسب­های پلی وینیل استات و اوره فرم­آلدهید عملکرد بهتری داشته است. بیشترین ظرفیت لنگر خمشی اتصال مربوط به اتصال­های ساخته شده با چسب پلی اورتان، بیسکویت اندازۀ 20 و تعداد 2 اتصال دهنده، بوده است. همچنین نتایج نشان داده است که اتصال­های ساخته شده با بیسکویت و چسب پلی اورتان مقاومت بیشتری نسبت به اتصال­های ساخته شده با پین چوبی داشته­اند.